“सहरले मात्र होइन, गाउँले पनि मुहार फेरिन सक्छ,” — यो भनाइलाई यथार्थमा बदलिदिएका छन् उर्लाबारी–९ डाँडाटोल निवासी हर्क थेबे। थोरै पैसा, केही संकल्प र निष्ठा भएपछि कसरी एउटा गाउँ, एउटा सडक, एउटा चेतनाको पुनर्जागरण सम्भव हुन्छ — उनले प्रमाणित गरेका छन्।
व्यक्तिगत प्रयासबाट सामुदायिक परिवर्तन
विदेशमा रहेका छोराबाट आउने खर्चबाट थोरै–थोरै बचत गर्दै हर्कले ३ वर्षअघि सडक दुवैतर्फ जमिन सम्याउने काम सुरु गरे। करिब रु २.५ लाखको व्यक्तिगत लगानीमा सुरु भएको सपना आज रंगीन र प्रेरणादायक यथार्थ बनेको छ।
पुनः प्रयोग भएका प्लास्टिक बोरा र थाल–कटोरीमा हुर्केका स–साना फूलका बिरुवा अब सडकका दुवै छेउ रंगीन असारे फूलले ढकमक्क छन्— सेतो, रातो, गुलाबी, बैजनी, पहेँलो, नीलो।
पर्यटकीय आकर्षण र सामुदायिक गर्व
सडक दुवैतर्फ फुलिरहेका फूलले पर्यटक र स्थानीय दुबैको ध्यान तानेका छन्। प्रायः मानिसहरू फोटो खिच्न, रमाउन र ‘सेल्फी स्पट’ बनाउन त्यहाँ आइपुग्छन्।
हर्क थेबे भन्छन्:
! “सुरुमा हाँसोको पात्र बनेँ। तर मैले समाज सुन्दर बनाउने सपनामा भरोसा राखेँ। आज सबै गर्व गर्छन्।”
अब त्यो स्थानमा विद्युत पोलमा गाई बाँधिँदैन, न त फोहोर थुपारिन्छ। बरु, फूलको रेखदेखका लागि समुदाय जुट्छ।
सामुदायिक भावना र संस्थागत समर्थन
उर्लाबारी–९ का वडा अध्यक्ष नरबहादुर मोक्तान भन्छन्:
| “एक व्यक्तिको प्रयास सामूहिक प्रेरणा बन्यो। वडा कार्यालय यस अभियानलाई संस्थागत बनाउन प्राविधिक र वित्तीय सहयोग गर्नेछ।”
हर्कको प्रयासले “लोकल हिरो” का रूपमा उनलाई उभ्याएको छ। अब स्थानीय स्कूल, युवा समूह र वडा कार्यालय मिलेर फूल र वातावरणीय सरसफाइ अभियानलाई फराकिलो बनाउने योजना बनाइरहेका छन्।
सन्देश: “फूल रोपौँ, चेतना रोपौँ”
हर्क थेबेले जस्तै देशभर थुप्रै ‘गुमनाम हिरो’ हरू छन् जो सामाजिक सुन्दरताको मौन संघर्ष गर्दै छन्। यदि नीति, स्रोत, र सरोकार जोडिए— नेपालका गाउँहरू पनि ‘स्मार्ट भिलेज’ मा रूपान्तरण हुन सक्छन्।
