काठमाण्डौं — पूर्वराष्ट्रपति विद्या देवी भण्डारी र नेकपा एमाले अध्यक्ष तथा वर्तमान प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओली बीचको राजनीतिक टकराव नेपाली राजनीतिमा गहिरिँदो नेतृत्व संघर्षको संकेत बनेको छ। एक समय एकै मोर्चामा रहेर अघि बढेका यी दुई नेताहरू अहिले पार्टी नेतृत्वका दुई फरक ध्रुवमा उभिएका छन्।
१. सहकार्यदेखि संघर्षसम्म
ओलीले २०१५ मा विद्या भण्डारीलाई राष्ट्रपति पदमा अगाडि सारेर चुनाव जिताएका थिए। त्यसपछिको सम्बन्ध निकै सौहार्दपूर्ण थियो। तर, २०२४ को अप्रिलमा भण्डारीले नेकपा एमालेको सक्रिय सदस्यता लिएपछि आन्तरिक तनाव सुरु भयो। उनले अब पार्टीको नेतृत्वप्रति चासो राख्न थालेकी छन्।
२. रणनीतिक मतभेद: ओलीको नियन्त्रण विरुद्ध भण्डारीको हस्तक्षेप
ओलीले पार्टीभित्र कुनै गुटबन्दी स्वीकार्न नसकिने अडान राख्दै आएका छन्। उनले “एकता र अनुशासनविना नेकपा एमाले बलियो हुन सक्दैन” भनेका छन्। अर्कोतर्फ, भण्डारीले “उमेर र कार्यकाल सिमा” हटाउने प्रस्तावको समर्थन गरिन्, जसले ओलीको स्थायी नेतृत्वलाई प्रश्नचिन्ह बनायो।
३. भित्रि गुट र विदेशी नजर
नेकपा एमालेभित्र इश्वर पोखरेल, विष्णु पौडेल लगायतका केही वरिष्ठ नेताहरू भण्डारीप्रति सहानुभूति राखिरहेका छन्। भारतीय विश्लेषकहरूले चीनको भण्डारीप्रति समर्थन रहेको टिप्पणी गरेका छन्, जुन अन्तर्राष्ट्रिय कूटनीतिमा नयाँ सन्देश हो।
४. वर्तमान परिदृश्य: शक्ति सन्तुलनको परीक्षा
भण्डारीले स्पष्ट संकेत दिएकी छन् — “मेरो पक्षमा बोल्नेलाई आतंकित पार्ने कार्य बन्द गरिनुपर्छ।” यसबीच ओलीले भण्डारीलाई “पार्टी बाहिरबाट नेतृत्व चुनौती दिने” व्यक्ति भनेर कटाक्ष गरेका छन्। नेकपा एमालेको आगामी केन्द्रीय बैठकले यी टकरावलाई औपचारिक स्वरूप दिन सक्नेछ।
निष्कर्ष:
नेकपा एमालेभित्रको यो संघर्ष केवल व्यक्तित्वको होइन, यो नेतृत्व दृष्टिकोण र भविष्यको बाटोको द्वन्द्व हो। जहाँ एकतर्फ ओली निरन्तरता चाहन्छन्, अर्कोतर्फ भण्डारी परिवर्तनको पक्षमा उभिएकी छन्। यस टकरावको समाधानले नेपालको स्थायित्व, बृहत वाम गठबन्धनको भविष्य, र अन्तर्राष्ट्रिय सम्बन्धलाई प्रत्यक्ष प्रभाव पार्नेछ।
